Ruba de tenenbijter

Daar zijn we weer.
Ik kreeg aardig wat berichtjes over wanneer ik weer ga bloggen. Nou, nu dus!

Ruba wordt steeds aanhankelijker, sterker nog hij wilde niet dat ik wegging. Ik moest naar rijles. De kleine meneer was het er niet mee eens en rende achter me aan, om vervolgens op mijn voet te gaan liggen.

Lastig lopen zo...

Dennis speelt vaak met Ruba, dan gaat hij met zijn hand onder de dekens om vervolgens Ruba 'aan te vallen'. Ruba valt dan vol aan en bijt en krabt dan. Natuurlijk doet het geen pijn omdat Dennis zijn hand onder de dekens heeft. Maar nu is het zo dat Ruba alles wat beweegt onder het deken aanvalt. Dus als ik ook maar mijn teen durf te bewegen, springt hij er met vol enthousiasme en speelsheid op. Vandaar dat ik hem nu de tenenbijter noem. Het probleem is alleen dat Dennis hem te vaak opgefokt heeft, waardoor Ruba nu dus steeds alles aanvalt. Erg lastig als je je om wilt draaien. We zijn bezig het hem weer af te leren.

Nadat Ruba van alles en nog wat aangevallen heeft is hij erg moe. Dan ligt hij echt K.O. te slapen.

Met zijn tong buitenboord...

Dennis heeft nog steeds last van de blaren op zijn voeten. Die zijn toch wat groter dan we dachten, ik bespaar jullie een foto. Hij loopt nog steeds als manke Nelis, wat voor mij soms wel grappig is.

Het lopen hier blijft toch een beetje tricky. Dennis is van de week ook al bijna van zijn sokken gereden omdat ze hier als malloten rijden. Ik ben er niet helemaal gerust op. Ik heb Dennis gevraagd om mij even een berichtje te sturen als hij op de kazerne is. Gelukkig krijg ik die elke ochtend als hij moet werken!

Dinsdag was het even spannend, de generaal kwam naar de kazerne i.v.m. de bezuinigingen. Alle mariniers gaan hier per 1 januari 2015 weg. Gelukkig kunnen wij en de rest van de mensen in de keuken gewoon blijven. Ze krijgen het alleen drukker. De mariniers worden namelijk vervangen door de landmacht. Die verblijven hier steeds 4 maanden op de kazerne, dat betekent dus meer eters. Dus meer werk. Hoe dat verder gaat lopen zien we dan wel. Het is in ieder geval heel fijn dat wij, stel dat we verlengen, niet in januari 2015 weg moeten!

Gisteren gingen we weer naar de Chinees. Ik begin het idee te krijgen dat ze een oogje op Dennis heeft. Ze begroet hem altijd heel schattig, met een lieve glimlach erbij. Toen Dennis 'Bon Tardi' zei was ze helemaal trots dat hij 2 woordjes Papiamento kon, haha. Ik vind haar wel schattig. Ze zei ook nog dat het hier 'everyday party' is op het eiland. 

Ons kleine beestje hebben we een halsbandje omgedaan. Zodat ze buiten weten dat het geen zwerfkat is. Het staat hem erg leuk en hij is er al aan gewend.

Het is een mooi beestje.

Dit was hem alweer, ik heb vrij weinig te vertellen,zoveel gebeurt er niet de afgelopen dagen...

Welterusten voor jullie!