Een soepele dag.....

Dennis en ik hebben vannacht best oké geslapen, we waren op tijd op (rond 7) en we waren echt nét klaar toen de Korporaal en de twee mariniers, die met ons mee gingen, bij ons op het terras kwamen zitten.
De dag begon érg soepel, we konden de deur niet uit. De deur zat natuurlijk op slot en Dennis wilde hem opendraaien met de sleutel, maar het lukte steeds niet. Het werd steeds gênanter en we snapten er niks van. Totdat ik met mijn blonde hoofd me bedacht dat ik ook de schuif erop had gedaan..... Lekker handig! Dus dat kwam al lekker intelligent over naar de rest.
Toen we eenmaal buiten de deur stonden, was er een probleem: één schoen van Dennis was weg! We hebben nog even snel gezocht, maar de korporaal dacht dat hij meegenomen was door een hond. De korporaal had nog wel wat oude schoenen in de auto, die ging hij halen. Toen hij terug kwam riep hij ineens dat hij de schoen zag.... gelukkig was hij niet overhoop gebeten door een hond, maar alleen verplaatst.
Na dat gedoe konden we dan eindelijk op pad.

De eerste stop was een pinautomaat, zodat we wat geld op zak hadden. De mariniers pinden eerst en daarna was ik aan de beurt. Dennis had mij namelijk verteld dat hij de passen had aangepast zodat we ze hier ook kunnen gebruiken. Niet dus. Meneer heeft iets verkeerd gedaan waardoor dat dus niet kon en de korporaal dus geld voor moest schieten (Dennis heeft net bij internet bankieren toch geregeld dat het wel kan, hij had ze ingesteld dat je geld over kan maken vanuit het buitenland, goed bezig!). Maar goed, weer even gênant dus.
Daarna in de auto reden we op een grote weg achter een rioolwagen die ze wel een erg leuke naam hebben gegeven: Quickie Suckie!! Haha, helaas heb ik er geen foto van....

Wat ik me nu ineens herinner is dat korporaal Hartman gister vertelde dat we het schuurtje beter dicht kunnen laten omdat er een Sapo in zit: Een dikke, ranzige, gifspuwende kikker... Nou geloof me dat schuurtje blijft dicht!! Hieronder even een beeld bij de naam:

Bah...!!

Maar goed, terug naar het verhaal.

De eerste stop was het gemeentehuis, dat ging gelukkig erg snel. Bij Dennis miste de geboorteakte. Gelukkig mocht die later nog opgestuurd worden maar het leverde wel een leuke reactie op van de vrouw die ons hielp, ze zei: "wel grappig, die meisje alles goed geregeld, maar die jongen niet!". Zij, de korporaal en ik konden er wel om lachen.

De volgende stop was de belasting. Daar hebben we (maar!) anderhalf uur moeten wachten om een klein papiertje te krijgen met een persoonsnummer.

De korporaal nodigde ons uit bij hem thuis voor een bak koffie (voor mij dus thee). Erg gastvrij, het was ook best gezellig en zijn dochtertje Esmée vond het ook erg leuk om ons te zien. We kregen van Esmée haar fruithapje, een gameboy en een koekje aangeboden. Erg vriendelijk maar we hadden niet zo'n trek, haha.

Na het koffiedrinken/theeleuten hebben we de mariniers afgezet op de kazerne en zijn we, na het regelen van nog een verzekering, naar de supermarkt gegaan. Daar hebben we een broodje gegeten met korporaal Hartman en daarna hebben we, je zou het niet verwachten, boodschappen gedaan. 

De winkel is een soort Jumbo en hij doet zijn naam eer aan, hij is enorm! We hoeven hier niks te missen, drop, hagelslag, pindakaas, kaas (voor een goede prijs), vers brood en groenten en fruit. Kortom vrijwel alles wat je in Nederland kan krijgen in de supermarkt is hier ook te koop, voor een iets hogere prijs, maar dat valt nog reuze mee.

Na het boodschappen doen heeft Hartman ons naar huis gebracht. Daar kwam ons kleine vriendje weer aanhuppelen. Omdat de naam van het beestje niet bekend is, heb ik besloten hem Sjakie te noemen.

Sjakie is erg leuk en hij is erg blij dat wij er zijn. Niet alleen voor het eten en drinken, ook voor de aandacht.

Het is een lief kereltje...

... Maar ook erg lui (Antilliaans ingesteld zullen we maar zeggen)

Het begint hier weer langzaamaan donker te worden, dat betekent dat de muggen weer aanrukken. Gister ben ik al lek gestoken. Dat vond Dennis erg grappig. Hij vertelde me dat hij hoopt dat ik deze avond weer last heb van meerdere Muggie Suckies (zoals hij het inmiddels noemt), ik hoop van niet. Ik hoop dat ze Dennis pakken!

Lekker op het terras!

Nu gaan we maar eens koken, onze eerste keer avondeten hier. De mensen die mij goed kennen weten dat het mijn lievelingskostje is: Burrito's!! Heerlijk...

Morgen gaan we waarschijnlijk naar het strand met zijn tweetjes, lekker genieten van ons eerste "vakantiedagje"! 

Dit was hem voor vandaag, morgen zal ik jullie updaten over onze lummeldag... Doei doei!